English Deutsch Espańol Français Nederlands Portuguęs Dansk Polski Hrvatski Norsk Slovensko íslenska
Sedo - Buy and Sell Domain Names and Websitesproject info: abandonia.comStatistics for project abandonia.cometrackerŽ web controlling instead of log file analysis

Lode Runner
Producent: Brřderbund Software, Inc.
Wydawca: Brřderbund Software, Inc.
Rok: 1983
Gatunek: Krypta
Multiplayer: Nie
Wasza ocena:
3.7
  (121 Głosy)
Ocena recenzenta:
5
Rozmiar: 151 kB
Kompatybilność: MS-DOS
Pogadaj o grze! (tylko po angielsku!)! (16 postów)

Latem 1982 roku Doug Smith spędzał większość czasu siedząc samotnie w pracowni komputerowej na Uniwersytecie Waszyngtońskim. Jego zadaniem było pilnowanie pracowni, gdyby ktoś chciał z niej skorzystać, ale w lecie ilość chętnych nie była oszałamiająca. Nie mając wiele do roboty, Doug postanowił spożytkować nadmiar wolnego czasu na napisanie gry komputerowej. Tak właśnie powstał "Lode Runner".

Nie sposób przesadzić w ocenie sukcesu tej gry. Powstały wersje na prawie wszystkie dostępne wówczas platformy sprzętowe: Apple II, Commodore 64, VIC-20, 8-bitowe Atari, Atari ST, NES, DOS i inne, a następne wydania gry również były wielosystemowe. Są duże szanse, że jeśli graliście w gry komputerowe kiedyś w przeciągu ostatnich 20 lat, natknęliście się na "Lode Runnera". Już na początku kariery gra sprzedała się w milionach egzemplarzy. Nieźle jak na owoc wakacyjnej nudy.

W grze "Lude Runner" wcielamy się w bohatera zbierającego skarby, uzbrojonego w przecinający ściany laser. Cel jest ten sam na każdym ze 150 poziomów: zbierz wszystkie skarby i dostań się do najwyżej położonej drabinki. Tak, zgadza się: 150 poziomów przekopywania się przez cegły. Każdy wymaga opracowania odpowiedniej taktyki przejścia. Możesz bez szkody przejść przez otwory wycięte twoim laserem, ale twoi wrogowie będą tymczasowo uwięzieni i stracą niesiony skarb, jeśli uda ci się zwabić ich w pułapkę.

Możesz spokojnie przechodzić po głowach uwięzionych w otworach wrogów, ale nie ociągaj się zbyt długo, bo mogą się wydostać i cię dorwać. W krótkim czasie po wykopaniu otwory zapełniają się, co oznacza natychmiastową śmierć dla przebywających w środku. Od czasu do czasu będziesz musiał wykopać cały rząd otworów aby otworzyć sobie pole do wykopania kolejnego rzędu
dziur, aby ostatecznie dostać się do skarbu zakopanego kilka poziomów niżej. Niekiedy okaże się, że widoczne na ekranie cegły są jedynie iluzją, i wtedy bohater spada w dół, co jest wprawdzie nieprzyjemne dla gracza, ale czasem ratuje życie.

Warto poprzyglądać się planszom, przez które przechodzimy. Niektóre z nich zostały zaprojektowane nie tylko z myślą o rozgrywce, ale również z niezłym poczuciem estetyki. Momentami będziesz miał ochotę przerwać desperacką pogoń za wrogami i powiedzieć sobie: "Hej, przecież te drabinki układają się w napis <>!" (poziom 44).

Kluczem do sukcesu tej gry był być może fakt, że była ona jedną z pierwszych gier posiadających elementy trybu multiplayer. No dobrze, nie był to prawdziwy multiplayer, ale dołączony edytor poziomów umożliwiał projektowanie nowych plansz i dzielenie się nimi ze znajomymi, na wypadek gdyby oryginalnych 150 było komuś za mało. Aby korzystać z edytora należy przygotować dyskietkę do zapisywania plansz, co przy korzystaniu z DOSBoksa będzie wymagało użycia komend "mount". Możliwość tworzenia własnych poziomów przyniosła grze taką popularność, że już w następnym roku ukazał się sequel, "Championship Lode Runner" (niestety, nie dotarła do nas wersja pod DOS) z zaledwie 50 poziomami, ale za to najtrudniejszymi, jakie opracowano.

Jeśli to wszystko wydaje wam się strasznie ambitne, nie obawiajcie się. "Lode Runner" pozwala graczowi ustawić liczbę żyć, a nawet omijać poziomy. Jeśli skorzystasz z tej opcji, nie będziesz mógł znaleźć się na liście najlepszych wyników, ale przynajmniej nie musisz sztywno iść do przodu, zastanawiając się, jak też może wyglądać poziom 106, kiedy nie jesteś w stanie za nic przejść poziomu piętnastego.

Grę tę najkrócej można opisać jako szybkie, desperackie rozwiązywanie zagadki. Nie wiem, jaka jest różnica między wersjami V1 i V2, ale ta w trybie lrslow przeznaczona jest do gry na szybszych komputerach. Jeśli masz wolniejszy sprzęt lub spowolnisz odpowiednio DOSBoksa, V2 działa sprawnie. Jeśli nie, sugeruję granie w wersję spatchowaną.


Jeśli spodobała Ci się ta gra, powinieneś spróbować również::
The Lost Vikings ; Jetpack ; Bubble Bobble

Recenzja i upload: guesst
Tłumaczenie: Jacek

Copyright © 2006. Abandonia.com | Coding by Kosta Krauth | Design by Maikel Kersbergen